Wie ben ik?

Gedachtendoos is een vrouwelijk exemplaar uit 1977, wonende in de gezelligste stad van Vlaanderen, werkende tegen haar goesting. Heeft haar mannelijk exemplaar gevonden in 2001 en is op 27 april van dit jaar in het huwelijksbootje gestapt.Dacht dat ze haar mannelijk exemplaar gevonden had maar is nu terug single.

Danst nog steeds samen met het voormalig mannelijk exemplaar argentijnse tango en heeft de microbe echt te pakken. Is zot van Kreta en Griekenland in het algemeen, volgt daarom griekse les. Is daarnaast nog bezig met yoga maar vergeet de wereld rondom haar wanneer ze een goed boek leest.

Yoga

Ik ben voor het eerst in contact gekomen met yoga in de fitnessclub. Een nieuwe groepsles ging starten en of ik niet eens wilde meedoen. Ik was meteen verkocht. Body Balance of Club Yoga was de naam van het beestje. Eerst was ik elke week trouw op post voor de lessen, nadien heb ik die lessen zelf twee jaar gegeven. Toen het lesgeven niet meer combineerbaar bleek met mijn werk en mijn andere bezigheden wilde ik de weldaad die het voor mijn lichaam bracht niet zomaar loslaten. Dan maar op zoek naar een yogaleraar/lerares met lessen op het moment dat het me wel paste. Het was een hele zoektocht maar ik ben superblij dat ik Gwenda gevonden heb. Zij heeft een tipje van de yogasluier opgelicht.

Ik ben erachter gekomen dat Body Balance en Club Yoga geen echte yoga is maar eerder een fitnessrage gebaseerd op de standen die in yoga worden beoefend. Echte yoga gaat veel verder dan enkel je lichaam. Je geest, je gevoel, je gedachten, alles komt erbij kijken. De ene les is dan ook de andere niet, juist omdat de interakties tussen de verschillende deelgebieden van jezelf elke dag anders zijn. Daarom gaat de overgave aan de yoga de ene dag al vlotter dan de andere. Maar ik ben telkens een ander mens wanneer ik uit de les kom: minder gestresst en meer in balans.

Tango

Tango, meer bepaald argentijnse tango, de sensuele variant, is op een heel onopvallende manier mijn leven binnengeslopen. Ik heb zo ongeveer negen jaar aan mijn voormalig ventje zijn oren gezaagd om danslessen te volgen, salsa of swing of... iets. Hij weigerde altijd categoriek en ik geraakte meer en meer gefrustreerd zeker als je je broer met zijn vriendin een tangoshowtje ziet weggeven. Ik was zo jaloers, ik wilde dat ook. Iets wat je samen kunt doen, waar je je samen in kunt verliezen. Er was nog iets wat mijn voormalig ventje categoriek weigerde en dat was (en is nog altijd) skieën. Ik heb hem op een gegeven moment voor zijn voeten gesmeten dat hij ook niets met mij samen wilde doen, niet dansen, niet skieën. Hij is dan overstag gegaan en we hebben samen een proefles tango gevolgd tijdens de opendeurdag van de ingang. Halverwege zei hij me dat hij het wel een kans wilde geven. Ik heb ons diezelfde avond nog ingeschreven. Ah ja, het ijzer smeden wanneer het heet is hé.

Ondertussen zijn we helemaal verkocht. Ik kijk telkens weer uit naar onze lessen en we proberen regelmatig een salon mee te pikken. Natuurlijk is het niet altijd even romantisch of sensueel. Argentijnse tango is af en toe gewoon hard werken, een beetje kibbelen hoe deze of gene figuur ook al weer zat en veel oefenen. Maar wannneer een bepaald nummer je helemaal in elkaar en in de dans doet verliezen en passen of figuren er niet meer toe doen, maar je alleen geleid wordt door je gevoel, dan komt de magie van argentijnse tango tot zijn recht.

Kreta en griekse les

Kreta heeft een plaatsje in mijn hart veroverd. Niet alleen door de mooie natuur, de zalige stranden en het altijd mooie weer maar ook door de gastvrijheid van de Kretenzers. Toen we voor de tweede keer in Matala kwamen werden we gelijk uitgenodigd voor het trouwfeest van de eigenaar van hotel Orama. Natuurlijk zijn we gegaan, en we zijn niet meer weggebleven. Ondertussen hebben we ook het doopfeest van de twee kindjes die uit het huwelijk voortgekomen zijn, meegemaakt. Griekse les nemen was een logisch gevolg. De Grieken vinden het geweldig als je een paar woorden in hun taal kan spreken. Ze vinden het helemaal waaw als je een zinnetje kan vormen. En dan komt de karaf raki op de tafel, worden er wat knabbels bijgehaald en ben je vertrokken voor een avond pure gezelligheid.

Boeken

Ik ben altijd een boekenverslinder geweest. Toen ik een jaar of 12 was en het aantal uitleenbare boeken nog niet beperkt was tot 5 per persoon, ging ik gemiddeld om de twee à drie weken 12 boeken halen. Het was geen uitzondering dat ik op een zondagnamiddag 3 tot 4 boeken uitlas. De hele wereld mocht dan vergaan, gedachtendoos zou het niet gemerkt hebben. Nu trouwens nog niet. Als ik éénmaal in een verhaal zit, verdwijnt heel de wereld. Ik lees niet meer zoveel meer maar als ik een tweetal weken geen boek meer in mijn handen heb gehad, wordt ik kregelig. Mijn voorkeur voor horror (Stephen King, Dean Koontz, Anne Rice,...) is de laatste jaren overgegaan naar Fantasy. Ondertussen heb ik de hele reeks van Goodkind (de wetten van de magie) en Feist (de oorlog van de grote scheuring en alle opvolgers) gelezen. Ben ik aan het oeuvre van Markus Heitz en Robin Hobb begonnen. Daartussen ook Fiona MacIntosh ontdekt. Ik lees eigenlijk alles graag, zolang het maar een verhaal is waarin ik me kan verliezen. Dus als iemand nog aanraders heeft, laat gerust een suggestie achter.