Aaijaaijaai

Pfiew, het is alweer drie weken geleden dat ik hier nog eens gepost heb. Wat gaat de tijd toch snel! En wat is er ondertussen allemaal gebeurd waardoor ik deze blog een beetje verwaarloosd heb? Awel vanalles!

1) De uitbater van onze trouwzaal is er vandoor. Met de noorderzon verdwenen. En blijkbaar met meename van 80.000€ waaronder ook ons voorschot... Voor de moment is het onzeker hoe het nu verder moet. Er blijkt een nieuwe uitbater te gaan zijn vanaf 7 januari maar of we de zaal kunnen hebben (waarschijnlijk wel heeft hij ons telefonisch gezegd) aan dezelfde voorwaarden valt nog af te wachten. Dat gaan we bespreken ergens in de eerste twee weken van januari. Gelukkig heb ik onze uitnodigingen nog niet besteld. Het is op die manier ook dat we het te weten zijn gekomen. Ik wilde afspreken om samen met onze traiteur (een vriend van ons) te gaan kijken naar de keuken maar kreeg geen antwoord op mijn mails en telefoontjes. Dan maar langsgaan en met een gevoel van "dit kan toch niet waar zijn" naar het overnamepapier op de deur staan kijken. En nu wachten we af tot we kunnen afspreken met de nieuwe uitbater.

2) Ik heb twee weekjes verlof gehad en wat heeft dat deugd gedaan! Ik had een heel to-do lijstje maar heb maar de helft kunnen afstrepen. En weet je, eigenlijk kan het me niets schelen. Ik heb zo van die me-time genoten. Veel gelezen (De schaduwgrens serie van Tad Williams, gisteren begonnen in het laatste deel) mijn Grieks gestudeerd, wat yoga gedaan, tango gaan dansen, op de kerstmarkt geweest, geskypt met mijn broer en zijn vriendin die aan hun laatste weken van hun wereldreis begonnen zijn en die tangolessen in Argentinië aan't volgen zijn (Jaloers!). Niets moest, alles mocht

3) Ineens tot de conclusie gekomen dat het zo niet verder meer kon. Ik stond gisteren 1 januari op de weegschaal en daar stond 61,5 kg op. Verschrikkelijk en ik trouw binnen 4 maand. Ik heb diezelfde dag nog Insanity gedownload en de fittest gedaan. Mijn ventje languit in de zetel en ik al zwetend en puffend voor de pc. Ja watte! Het is echt zijn naam waard. Insane, niet normaal. Na afloop had ik het gevoel dat ik moest overgeven, het werd zwart voor mijn ogen, ik duizelde helemaal. En mijn spieren voelde na een uurtje al pijnlijk. Deze morgend deden vooral mijn benen pijn maar dat was niks tegenover hoe ze nu voelen na dag twee van de workout. Volgens mij moeten ze me morgen uit mijn bed rollen. Hoe ik de trappen ga af geraken weet ik echt niet. En van rusten is geen sprake tot dag 7...
Ik heb foto's genomen en ben dat van plan elke week te doen om mijn vooruitgang te tracken. Wie weet post ik ze hier wel na 60 dagen (want zo lang duurt het programma)