Het was een bewogen laatste week van een bewogen jaar. Kerst vieren bij mijn ouders zoals elk jaar. Goed merken dat mijn ma het lastig heeft om heel het gebeuren een plaatsje te geven. En met heel het gebeuren bedoel ik niet alleen de breuk met VV maar ook de manier waarop ik ermee om ga en het feit dat ik morgen op mijn eentje naar de andere kant van de wereld vertrek.
Afscheid nemen van vrienden, samen nog een laatste keer iets gaan drinken, gaan feesten. Slik, vreemd gevoel.
Naar de notaris voor de notariële volmacht en nadien bij VV langs om de papieren van ons huis binnen te brengen. Het was een heel emotioneel moment. Ik heb hem mijn gevoelens over zijn plannen met Molleke voor de voeten geworpen. Heb hem al huilend gezegd dat het me heel veel pijn doet, dat ik het verschrikkelijk vind dat hij een deel van ons plannen met haar gaat uitvoeren, dat volgens mijn gevoel/intuïtie Molleke hem gebruikt om uit haar eigen miserabele situatie te komen. Uiteindelijk toch nog op een mooie manier kunnen afscheid nemen met een dikke knuffel en een "het gaat je goed" langs beide kanten.
De rugzak aan't samenstellen zijn (watte, 18 kg?? Da's veel te veel, laat die broek, dat t-shirt en die cremekes maar thuis) en op dat moment een mailtje krijgen van een collega dat me raakte. En daar kwamen de waterlanders weer. Voor de zoveelste keer deze week... Want nu begint het besef maar echt door te dringen dat je hier veel mensen achterlaat die om je geven.
Oudjaar was supertof. Eerst bij een vriendin en een voor mij onbekende vriend van haar gaan eten. Heel gezellig, lekker gegeten, fijn gebabbeld, goed gelachen. Daarna het stad in om het vuurwerk te bewonderen. Dit jaar stond ik op de eerste rij, op het achterdek van een boot op 50m van de afschietplaats. De max!!! 2014 is op een geweldige manier ingezet, laat het nu op een geweldige manier verdergaan aub...
Veel succes met je plannen. Ik hoop dat 2014 een mooi en gelukkig jaar voor jou wordt!
BeantwoordenVerwijderen