Gedachten die omhoog gaan, zoals bellen van een bellenblazer en die waardig genoeg bevonden worden om in deze gedachtendoos te steken
Sex and the City
Je weet wel dat programma op tv. Ik moet je eerst vertellen dat ik geen tv heb. En er ook geen wil. Velen zullen dat raar vinden maar dat is niet mijn probleem. Voor mij is een tv een ding dat mensen asociaal maakt. Wanneer het op staat, is er maar 1 ding waar ik aandacht voor heb en dat is dat kastje met bewegende beelden. Alles rondom mij vervaagt, gesprekken gaan aan mij voorbij en dan krijg je wel eens gekke of genante situaties. En ik merk dat dat niet alleen bij mij het geval is. Daarnaast blijf je er veel te lang voorzitten terwijl je eigenlijk al lang in bed zou moeten liggen. Soit, ik mag dan wel geen tv hebben, mijn ventje heeft er wel eentje en natuurlijk staat die daar niet alleen mooi te wezen. Af en toe wordt die ook gebruikt. Het is zoals met snoep, zolang het niet in huis is, is het geen probleem om er af te blijven. Is het in huis dan wordt het opgegeten. Tv is net zo, als het niet in huis is, zijn er honderd andere dingen om mee bezig te zijn. Is hij er wel, zijn die honderd andere dingen ineens minder interessant (not!). Vandaar dat ik Sex and the City ken. Eigenlijk is het maar een domme serie maar blijkbaar moet ze toch ergens aantrekkingskracht hebben want ik blijf er naar kijken. Zou het het voyeurisme zijn dat in iedere mens verborgen zit, dat naar boven komt? Want zeg nu eens eerlijk, jij wil toch ook weten of je een normaal sexleven hebt. Maar wat is normaal? Die enquetes uit de flair die zeggen dat het gemiddelde 3 x per week is? Ha, als je pas samen bent oke, maar koppels die vijf, tien, vijftien jaar of langer samen zijn. Je gaat mij niet wijsmaken dat zij 3 x per week sex hebben. Aan jezelf ken je de halve wereld. Als zij zijn zoals ik dan vallen ze in slaap als ze hun kussen nog maar zien. En ik heb dan nog geen kinderen. Wat moet het zijn als die er nog bijkomen? Maar soit, het ging over Sex and the City, die domme serie waar dat allemaal niet speelt, waar ze nooit moe zijn en waar ze telkens geweldige sex hebben... En toch, geef mij maar het echte leven. Zo verschillend maar zoveel beter. Echte sex, soms heftig met passie, soms langzaam met veel gevoel, soms een vluggertje en soms ook gewoon slecht. Gelukkig is er altijd een volgende keer om het beter te doen...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank je om gedachtendoos mee te helpen aanvullen!