Tangoweekend: even weg van de wereld

Vrijdagmorgend al opgestaan met de kriebels in mijn buik. Laat het vlug vrijdagavond zijn want dan start het tangoweekend voor halfgevorderden. Toch altijd spannend. Wie gaat er zijn? Bekenden? Koppels met veel ervaring? Heel veel ervaring? Hoe gaat de sfeer zijn?

Na de kennismaking met een glaasje argentijnse wijn werden we naar de danszaal geroepen voor ons eerste les. Back to basics: stappen. Ik hoor jullie al denken, halfgevorderd en dat moet leren stappen... Ja inderdaad. Het is niet zomaar als duo tegelijk stappen dat je in argentijnse tango moet doen. Je moet het doen op gevoel, connectie heet dat in vaktermen. Als volger moet je stappen hoe je leider dat aangeeft. Hij geeft aan of de stap groot of klein is, waar en wanneer je je voet mag neerzetten, of dit snel of traag moet gebeuren.En dat allemaal zonder woorden enkel door de connectie tussen de beide danspartners.Je hoeft doorvoor zelfs niet dicht bij elkaar te staan. Als volger leg je je handen op de borst van de leider, sluit je je ogen en voel je door de beweging van het bovenlichaam wat je moet doen. Je begrijpt dat er op dat moment niets anders meer bestaat dan die "bovennatuurlijke" band tussen danspartners. De wereld om je heen is helemaal verdwenen. Zorgen en stress vallen zo van je af. Ze moeten wel, anders komt die connectie nooit tot stand en juist dat is heel de magie van tango.

Zaterdagochtend: na een stevig ontbijt zijn we klaar voor drie sessies verdeeld over de hele dag. Rustig beginnen met voor de volgers wat versieringen om de dans mooier te maken maar ook om de leiders te verrassen en zelf inbreng te hebben in de dans. Als volger ben je, om het met de woorden van de dansleraars te zeggen: "geen strooien poppeke waarmee over de dansvloer kan gezwierd worden" maar kan je zelf bijdragen aan de dans. Na dat rustige begin wordt het wat intersiever met een volledig uitgewerkte sequentie. Niet alleen de dans wordt intensiever, ook de hitte draagt bij tot de intensiteit. Liters water vliegen erdoor. Als afsluiter een sessie rond muzikaliteit: hoe interpreteer ik de muziek, wat hoor ik, hoe dans ik daarop. Leerrijk maar ook af en toe frustrerend, of hoe ik andere dingen hoor dan mijn ventje/partner en we mekaar dan volledig kwijt raken... Om de frustraties af te schudden wordt er geëindigd met een mini salon met verzoeknummertjes, zaalig.

Zondag alweer, de laatste dag :-(
We starten met een verrassing voor de jarige onder ons midden. Op een aantal van haar favoriete tango's mag ze met de aanwezige leiders dansen onder het toeziend oog van alle deelnemers. Het viel op dat het met sommige leiders beter lukte dan met andere. Dat moet toch wel een beetje stress geweest zijn...Iedereen die kijkt wat je doet, hoe je het doet, hoe je je voeten plaatst, waar je in de fout gaat.

Daarna een sessie neotango. Ik persoonlijk vind dat fantastisch. Muziek van Gotang Project, Bajofondo, Otros Aires, Gotye, zelfs Adele. Een iets andere stijl van dansen maar toch blijft dat intieme behouden. Ideetjes voor de openingsdans beginnen stilletjes te rijpen. Namiddag, de laatste en meest verrassende sessie van het hele weekend. De leiders worden volgers en de volgers worden leiders. Veel gelachen maar ook heel veel gezweet, letterlijk en figuurlijk. Ik kan alleen maar voor mezelf spreken als ik zeg dat ik de rol van de leider zwaar onderschat heb. Voortaan zal mijn tong zeven keer omgedraaid worden vooraleer kritiek te uiten, beloofd!

Ik heb genoten. Genoten van de dans, van de wereld even te vergeten, van enkel bezig te zijn met het nu, van iets moois bij te leren, van samen op te gaan in de muziek en elkaar. Aan Saskia en Steven, de manier waarop jullie de passie voor de tango overdragen op anderen is ongeëvenaard. Met zoveel humor maar toch tot in de details afgewerkt. Een dikke merci en tot volgend jaar!