Wanneer je gewicht teveel gewicht in de schaal legt...

Geen vrouwelijke blog die compleet is wanneer er niet over gewicht wordt geschreven. Mijn gewicht is maar een probleem geworden toen ik een jaar of 11 was. In die tijd moest je nog elke jaar naar het zogeheten PMS, nu beter bekend als het CLB. Omdat ik precies wat aan de kleine kant was en daar maar geen verandereing in scheen te komen, werd ik naar het grote Gasthuisberg gestuurd want er moest toch echt wel iets mis zijn...

Op die leeftijd is dat een zeer overweldigende ervaring. Die lange gangen, die typische ziekenhuisgeur, het uren wachten. En wat bleek jaar na jaar het verdict: "Gedachtendoos is klein maar daar valt weinig aan te doen maar dat gewicht... Tja daar moet Gedachtendoos toch op gaan letten want in tegenstelling tot de grootte die onder de laagste curve ligt, ligt je gewicht boven de hoogste curve. Volgende conversatie werd om het half jaar opgevoerd:

Mr Doktoor: "Kleine Gedachtendoos, je bent 1 cm gegroeid, da's niet veel hé?"
Kleine Gedachtendoos knikt braaf van nee
Mr Doktoor: "en je bent 2 kg zwaarder geworden, daar moet je toch mee oppassen."
Kleine Gedachtendoos kijkt verwonderd en denkt: " Ik ben toch niet dik?"
Ondertussen gaat Mr Doktoor verder tegen ma en pa Gedachtendoos: "Geen frisdranken meer voor jullie dochter." Voordat ma en pa Gedachtendoos kunnen antwoorden zegt Kleine Gedachtendoos: "Mr Doktoor, ik lust geen cola en limonade, ik drink alleen maar water."
Bevestigende knik van ma en pa Gedachtendoos.
Frons in het voorhoofd van Mr Doktoor: "Wat meer sporten dan."
Kleine Gedachtendoos: "Ik turn 4 x per week 3 uur."
Weer bevestigende knik van ma en pa Gedachtendoos.
Diepe zucht van Mr Doktoor: "Geen snoep meer dan."
Kleine Gedachtendoos, ook diepe zucht... "oke".

Niet oké dus, ik at op dat moment niet veel snoep want bij ons thuis gold de regel: eerst vragen en dan pas nemen als't oke was. En het werd echt wel beperkt. Nu moest het compleet gedaan zijn, compleet fout dus. Daar is mijn slechte relatie met eten/snoepen begonnen. Doordat Mr Doktoor op dat moment geen benul had dat ik door het vele sporten spieren had gekweekt waardoor mijn gewicht wel hoger lag dan de meeste kinderen maar ik er veel beter uitzag, heeft hij er voor gezorgd dat ik me veel dikker voelde dan ik was. Hij heeft me zo een jaar of vijf, twee maal per jaar complexen aangepraat die er helemaal niet moesten zijn.

Toen ik op kot ging, was ik met 50 kg voor 1m50 perfect. Alleen zal ik mezelf zo niet. Ik was dik, dikke buik, dikke billen, dikke armen, dik gat. Tijdens het kotleven verandert er zoveel. Het sporten wordt veel minder, het eten is veel onregelmatiger, het snoepen loopt uit de hand (yeah, niemand meer die nee zegt) en wat krijg je dan aan het eind van je universitaire carrière? + 14 kg!
Allerlei diëten zijn de revu gepasseerd met wisselende resultaten maar meer dan 3 kg verliezen lukte me niet. Tot 5 jaar geleden ineens de knop omging. Op mijn voeding letten, 2 à 3 keer per week naar de fitness. Baf, - 10 kg in een half jaar. Superblij was ik maar op de een of andere manier is er heel geniepig telkens een kilootje per jaar terug bijgekomen. Ik zit nog net niet aan de 60 kg, teveel voor mijn lengte. Meestal geef ik er niet zoveel om maar met mijn trouw die er volgend jaar aankomt, wil ik er weer wat aan gaan doen.

Door het hier neer te schrijven, staat er een stok achter de deur. Na lang twijfelen gaat Gedachtendoos met de billen bloot. Op 25/08/2012 waren dit de cijfers:
- gewicht: 59,5 kg
- vetmassa: 22,5 kg
- spiermassa: 37,0 kg
- bovenbeenomtrek: 62 cm
- heupomtrek: 100,5 cm
- buikomtrek: 84 cm
- bovenarmomtrek: 32,5 cm
Maandelijks zal ik in deze blog mij vooruitgang rapporteren. Alle steun is welkom! Doe je mee? Laat een reactie achter, dan kunnen we samen zeuren over hoe oneerlijk het wel niet is dat sommige mensen alles kunnen eten en wij al bijkomen van water :-)